Η κηδεμονία ενός ατόμου διορίζεται σε δύο περιπτώσεις: εάν ο κηδεμόνας είναι ανήλικος ή ενήλικας, αλλά αναγνωρίζεται ως ανίκανος. Σε αυτές τις περιπτώσεις, ο κηδεμόνας αναλαμβάνει την ευθύνη για τη φροντίδα και τη συντήρηση του ενδιαφερόμενου. Αλλά ο κηδεμόνας έχει λίγα δικαιώματα.
Βάσει του νόμου
Τα θέματα της κηδεμονίας και της κηδεμονίας ρυθμίζονται από τον Αστικό Κώδικα της Ρωσικής Ομοσπονδίας, τα Άρθρα 31-40 και τον Ομοσπονδιακό Νόμο περί «Κηδεμονίας και Κηδεμονίας». Το πιο δύσκολο από νομική και ηθική άποψη είναι το ζήτημα της κληρονομιάς από τον κηδεμόνα της περιουσίας μετά το θάνατο του κηδεμόνα. Εδώ είναι απαραίτητο να γίνει διάκριση μεταξύ συγγένειας, όταν, για παράδειγμα, ένα παιδί μετά το θάνατο των γονιών του αφαιρείται από στενούς συγγενείς (γιαγιάδες, παππούδες, θείους, θείες). Ή διορίζουν κηδεμόνα από στενούς συγγενείς πάνω από έναν ενήλικα που έχει χάσει τη νομική του ικανότητα. Στην πράξη, υπάρχουν περισσότερες περιπτώσεις όταν ένας δικαστής κηδεμόνας διορίζεται από το δικαστήριο για ένα ορφανό που δεν έχει οικογενειακή σχέση με το θάλαμο.
Ωστόσο, ο νόμος απαντά σαφώς σε αυτήν την ερώτηση: ο κηδεμόνας δεν έχει το δικαίωμα στην κληρονομιά και την περιουσία του θαλάμου, εκτός από τις περιπτώσεις που ορίζονται από το νόμο. Επιπλέον, ο κηδεμόνας δεν έχει το δικαίωμα να διαθέσει την περιουσία του θαλάμου του κατά τη διάρκεια της ζωής του χωρίς την άδεια των αρχών κηδεμονίας. Για παράδειγμα, για να αποσύρετε χρήματα από τον λογαριασμό του θαλάμου για θεραπεία ή αγορά των απαραίτητων αγαθών, ο κηδεμόνας πρέπει να λάβει γραπτή άδεια από τις αρχές κηδεμονίας. Επιβλήθηκε επίσης απαγόρευση ενεργειών με ακίνητα. Ο κηδεμόνας δεν μπορεί να πουλήσει, να ενοικιάσει, να ανταλλάξει το ακίνητο (ή το μερίδιό του), το οποίο ανήκει στον θάλαμο.
Υπαρχει η πιθανοτητα
Μετά το θάνατο του θαλάμου, το ζήτημα της κληρονομιάς εξετάζεται σύμφωνα με δύο επιλογές: με θέληση ή με εντολή κληρονομιάς. Ο κηδεμόνας μπορεί να συμπεριληφθεί στην κληρονομιά τη στιγμή που ο κηδεμόνας δεν ήταν ανίκανος και ήταν ηλικίας. Μια διατύπωση θα συνταχθεί αφού ένα άτομο έχει χάσει τη νομική ικανότητα δεν έχει κανένα νομικό αποτέλεσμα.
Εάν η κηδεμονία δεν είχε σχέση, ο κηδεμόνας δεν έχει κανένα δικαίωμα να κληρονομήσει. Στην επιμέλεια συγγένειας, υπάρχουν επτά βαθμοί συγγένειας. Ελλείψει διαθήκης, ο κηδεμόνας μπορεί να αξιώσει κληρονομιά βάσει αυτού του νόμου. Αλλά εάν ο κηδεμόνας, χωρίς νομικά δικαιώματα κληρονομιάς, αποδείξει στο δικαστήριο ότι υπέστη υλικές δαπάνες για τη διατροφή του αποθανόντος, έχει την ευκαιρία να λάβει αυτές τις πληρωμές. Συνήθως τέτοια έξοδα περιλαμβάνουν το ενοίκιο για τη συντήρηση του διαμερίσματος του θαλάμου. Εάν ο νεκρός ήταν εντελώς μοναχικό άτομο, μετά το θάνατό του, ολόκληρη η κληρονομιά θα μεταφερθεί στο κράτος ή στο δήμο και όχι στον κηδεμόνα.
Αλλά ο θάλαμος έχει περισσότερες πιθανότητες να γίνει κληρονόμος σε περίπτωση θανάτου του ευεργέτη του. Είναι σαφές ότι εάν ο κηδεμόνας δεν συμπεριλάμβανε την κληρονομιά του, τότε δεν θα λάβει τίποτα. Αλλά σε άλλες περιπτώσεις, εάν ο θάλαμος ήταν εξαρτώμενος και έζησε με τον διαχειριστή για ένα έτος ή περισσότερο μέχρι το θάνατό του, μπορεί να συμπεριληφθεί στον κατάλογο των κληρονόμων σε ίση βάση με άλλους συγγενείς με τη σειρά νομικής προτεραιότητας.
