Ηθική βλάβη είναι η νομισματική έκφραση της βλάβης (σωματική ή ψυχική ταλαιπωρία) που προκλήθηκε σε έναν πολίτη από τις παράνομες ενέργειες άλλων προσώπων που παραβίασαν τα προσωπικά του ηθικά δικαιώματα. Μία από τις εκδηλώσεις ηθικής βλάβης είναι εμπειρίες που συνήθως συνδέονται με διάφορα είδη ασθενειών που έχουν προκύψει στο πλαίσιο ηθικής ταλαιπωρίας λόγω παραβίασης των δικαιωμάτων.
Οδηγίες
Βήμα 1
Ο αστικός κώδικας της Ρωσικής Ομοσπονδίας (άρθρο 151) ορίζει την έννοια της «ηθικής βλάβης». Ο νομοθέτης το ερμηνεύει ως «σωματικό και διανοητικό πόνο». Αυτό σημαίνει ότι οι συνέπειες των παράνομων ενεργειών πρέπει να αντικατοπτρίζονται στην ψυχική ή σωματική κατάσταση του θύματος. Αυτή η λίστα περιλαμβάνει διάφορα είδη ψυχικών διαταραχών, άλλες γενικές επιδείξεις στην υγεία, που προκύπτουν από ηθικές εμπειρίες. Το κυριότερο είναι ότι η ηθική ταλαιπωρία που έχει προκύψει πρέπει να συνδέεται αιτιώδη με τις παράνομες πράξεις που έχουν συμβεί.
Βήμα 2
Αξιώσεις αποζημίωσης για ηθική βλάβη κατατίθενται στο δικαστήριο μαζί με αξίωση αποζημίωσης για υλικές ζημιές που προκλήθηκαν από το έγκλημα. Η αίτηση πρέπει να αναφέρει σαφώς τι είδους ηθική δυστυχία προκλήθηκε, ποιες συνέπειες προκάλεσαν, σε ποιο ποσό (σε νομισματικούς όρους) αξιολογείτε αυτές τις εμπειρίες. Ταυτόχρονα, πρέπει να παράσχετε στην αξίωσή σας αποδεικτικά στοιχεία, τα οποία μπορεί να είναι ιατρικές εκθέσεις, πιστοποιητικά υγείας, μαρτυρίες μαρτύρων κ.λπ.
Βήμα 3
Το ζήτημα του ποσού της ηθικής βλάβης προσφέρεται μόνο για υποκειμενική αξιολόγηση. Αυτό το ζήτημα αποφασίζεται από το δικαστήριο και οι δικαστές, όπως και άλλοι, μπορούν να αξιολογήσουν την ίδια κατάσταση με διαφορετικούς τρόπους. Με βάση τα παραπάνω, το ποσό της μη χρηματικής ζημίας καθορίζεται από το δικαστήριο βάσει εσωτερικής καταδίκης, λαμβάνοντας υπόψη τα αποδεικτικά στοιχεία που παρουσίασαν οι διάδικοι. Στην πράξη, το ποσό της αποζημίωσης αναφέρεται αμέσως στη δήλωση της αξίωσης, αλλά το δικαστήριο συνήθως απονέμει μικρότερα ποσά από αυτά που αξιώθηκαν.
